விந்தையென்ன விந்தையடி?

நீலவானில் நீந்தியாடும் கார்முகில்கள் எல்லாம் கண்டு, 
வாரியெடுத்து ஆதவன்தன் கதிர்களை  கோர்த்து அவைதமை, 
உன் கண்ணெனும் ஊசிமுனை  தன்வழி சீராய் செலுத்தி, 
நேர்த்தியாய் சீருடை எனச்செய்து நறுமுகையே நீ உடுத்த, 
முகில் பின்னே அவ்வழியே ஆதவனும் ஆசையுடன், 
உன் முகம்தனில் புன்னைகையாய் தனக்கொரு இடம் பிடிக்க, 
மிஞ்சிய  அவன் கதிரெல்லாம் உன்விழியில் ஒளிரப்புக,
மாலை நேர செந்நிறமும் உன்னிலேறி மெருகு சேர்க்க,
தான் கொண்ட தமரெல்லாம் தன்வழியே செல்லக்கண்டு ,
முகில் தனை கொண்ட  வானும் தனை சுருக்கி அவைகளோடு ,
விரைந்துந்தன் புருவங்களிடையே  நிலைகொண்டு,  நீலப்பொட்டாகி,
முகில்கொண்ட வானாய் தானங்கே இடம்பெற்று பாங்காய் நிற்க, 
நாணமின்றி அவைகளுன்னை அணைத்துக்கொண்டு புன்னகைக்க, 
வானமின்றி போன மதியும் நானும் ஒன்றுகூடி உன்னை,
மதியிழந்து வியந்து நின்ற விந்தையென்ன விந்தையடி?

The Creaky Window

Seated on a wobbly chair, alone by the table,

I pondered, surrounded by darkness and gloom;

I felt an island, in total seclusion, and ravaged,

And felt like the solitary beast in some old fable.

Tired of monotony, and of wretched solitude,

I decided the beast and that, I, had to expire,

Life had become hollow, without joy or purpose

"Beast die", all of me then, seemed to exude.

I opened the window, at last after a whole year,

And prepared to take the ultimate leap down,

I wished to see and breathe nature, for once, last,

And lunge, nature would then, my all, to pieces tear.

The window gave way, my efforts bore fruit at last,

The rains and sun had made it creaky, no, real strong;

As it opened, a scene unfolded, of a blanket of snow,

And of trees, that stood strong, though alone and apart.

The creaky window had taught me perseverance,

As I wondered, it's confronting the brute of nature;

A lesson on weathering odds, of gaining strength

A lesson against forfeiture, one of firm penance.

Even as I felt humbled, and was getting saner again,

Cool breeze entered my cabin, gave a soothing touch,

I felt embraced, loved, and felt new blood in my veins,

A new life, A new sense, Behold! I am human again.

Explain

If it were my heart that you broke,

Why is it that my eyes ‘re bleeding?

ஏனோ பெண்ணே ?

நாணிச்சிவந்தாய் கவர்ந்தாய் 
கண்களால் காதல் உரைத்தாய் 

இருளில் உறைந்த என் மனத்திற்க்கு 
உன் சிரிப்பெனும் தூரிகையால் வண்ணம் சேர்த்தாய் 

பாறையாய் இருந்த உள்ளத்தை 
அன்பெனும் உளியால் செதுக்கினாய் 

கரைப்பார் கரைத்தால் கல்லும் கறையுமென 
செயல்களால் உணர்த்தினாய் 

இளகினேன் உறுகினேன் 
உன் காதலில் சிக்கித்தளைத்தேன் 

நிலவை கண்ட காரிருள் போல் 
ஒளி கண்டேன் காதல் கொண்டேன் 

நிலவாய் என்றும் இருப்பாய் என  நான் எண்ண 
மழை வரை வாழும் முகிலென மறைந்தாய் 


நிலைத்து நிற்கும் நம் காதலென சொல்லிவிட்டு 
இன்று நினைவில் மட்டதும் நிலைத்ததேனோ பெண்ணே?

Tell Me Your Dreams

Lady, my cherished one,
You're dazed, so it seems,
Smiling though startled,
Did I occur in your dreams?

Tell me of them all,
Each one I was in,
Your mind,then, I'll tell of,
And a lot on what's within.

A Fool's Plight

Ages later
I went looking
First after
I missed it last
Beyond any hold
And beyond my sense
And then I knew
It was way past

Obsessed with pain
No heart to lose
I took it on
A lot of it
Then I whined
groaned and cried
I was already dead
And cast in a pit

Paradise it seemed
Nice and lovely
Flowers blooming
And full of light
All a mirage
And untrue hence
Am still looking though
'Tis a fool's plight

மழையும் வெயிலும்

கதிரவன்  மேல்  உண்டு,  
அவன்  கீழ் முகில்  உண்டு
முகில்  தனில் நீர்  உண்டு,  
சொல்வார்,  அதை  மழையென்று

உன்னை  கண்ட நொடி  கொண்டு,  
உணர்தேன்,  உலகம் மெய்  என்று, 
உன்  முகமெனும்  வான்வெளியில்,  
கண்டேன்  விழி எனும்  முகில் ரெண்டு

விசும்பலெனும்  இடி முழங்கி, 
நீ  அழ, இங்கு  மழை உதயம், 
பூமியில்  ஒரு நீர்த்துளி  விழ, 
நனைந்ததென்னவோ , எந்தன்  இதயம்

விழுந்த  உன்  கண்ணீர்  துளியை
தாவி  தாங்கினேன் என்  உள்ளங்கையில்
கோடி  கொடுத்தாலும் கிடைக்காதிதுவென 
நான்  சொல்ல, உன்  சிரிப்பில் மீண்டும்  மஞ்சள்  வெயில்

வறட்சி

வற்றாத ஆறெல்லாம் வற்றி
ஊரெல்லாம் வறட்சி நிலவ
அதிலுள்ள நீரெல்லாம்
என்கேயென நான் எண்ண
நீ பிரிந்து சென்ற நாளில்,
நான் அழுத அன்றுணர்ந்தேன்
ஆறெல்லாம் என் போல
யாருமில்லாதோர் கண் புகுந்தனவென

காற்றில் நானும் தவழ்ந்து வருவேன்

உன் பூவிரல் கொண்டு 
தம்புரா தந்திகள் நீ வருட
நாணிய அவற்றின் சிரிப்பொலி 
ஸ்வரங்களாய் உன் செவி அடைய 
லயித்து ஒரு கணம் மெலிதாய் 
ஒரு புன்னகை பூக்க கண்டு
அவற்றுடன் நானும் 
ஒரு ஸ்வரமாய் ஒட்டிக்கொண்டு 
உன் செவிக்குள் சென்று 
உன் இதயம் தனை கவர
இன்று கொண்டு தினம் தினம்
காற்றில் நானும் தவழ்ந்து வருவேன்

My Sun of March

The wind died down, and so did the chill,
And the roads now, a collage of clutter,
The sky's all fresh, in her new blue gown,
And I, beneath clogged snow, o'er the gutter
Out came the sun, my sun of March,
Melting all that kept me crippled below
In spring, I enjoyed fall colours on the parch,
And my breath, it sounded to me mellow
The snow to melt, needs a streak of light,
And a mellow breeze, for the leaf to navigate the bend
And for the soul, in slumber all winter night, 
My sun of march, you are, in eons, my friend

Fresh and New

As I came back from my past
Away from memories of long last
I flapped my wings and off they flew
Water drops, and all I knew
The sun then rose, the wings now light
Darkness gone, everything bright
No eyes behind, no hindsight
It’s over now, all pain and plight
Past is parched, like sun sipped dew
There is only to know, fresh and new

I am Proud of you

மாயமென்ன

Late Realizations

Carry Me Away

Don't let the flame go out

Good Night

The Suicide Note

Who Cares

The Sun will Rise

Solitude

Leave Me Alone

Last Night I cried

Better Dead

A word for you

I am a candle

மெய்

உன் விழியால் அழுதால் ஆனந்தமே

பொழுதோடாமல் ஒரு நாள்
நான் அழுதால் நீ அழுவாயா என வினவ
ஏதோ என எண்ணி
அச்சத்தில் நீ ஓவென்று அழுதாய்
நீ அழ, நான் சிரிக்க,
"ஏன்டா சிரிக்கிறாய்?" இம்முறை நீ வினவ
நான் உரைத்தேன்,
மெய்யாக எனக்கேதும் துன்பம் என்ற போதும்
எனக்கென நீ இருக்க,
உன் விழியால் நான் அழுதால் ஆனந்தமே

பூவிலங்கு

யாரை கேட்டது இதயம்? - 2007

உன்னை  கண்டு உறுகினேன்
என்  மனதில் காதல்  படர
உன்னை  நோக்கி நடந்தேன்
என்றென்றும்  உனை தொடர
ஆங்காங்கே  விழுந்தேன்
கவனமின்றி  கால்கள் இடர
நீ  மறுக்க மாண்டதாய்  உணர்ந்தேன்
ஆயிரம்  சில்லுகாளாய் என்  இதயம்  சிதற
என்னை  நானே நொன்தாலும்,
நடந்தேன்  இக் கேள்வி  மனதில்  படர,
யாரை  கேட்டது இதயம்?
உன்னை  நான் தொடர

மழையும் வெயிலும் - 2007

கதிரவன்  மேல்  உண்டு,
அவன்  கீழ் முகில்  உண்டு
முகில்  தனில் நீர்  உண்டு,
சொல்வார்,  அதை  மழையென்று

உன்னை  கண்ட நொடி  கொண்டு,
உணர்தேன்,  உலகம் மெய்  என்று,
உன்  முகமெனும்  வான்வெளியில்,
கண்டேன்  விழி எனும்  முகில் ரெண்டு

விசும்பலெனும்  இடி முழங்கி,
நீ  அழ, இங்கு  மழை உதயம்,
பூமியில்  ஒரு நீர்த்துளி  விழ,
நனைந்ததென்னவோ , எந்தன்  இதயம்

விழுந்த  உன்  கண்ணீர்  துளியை
தாவி  தாங்கினேன் என்  உள்ளங்கையில்
கோடி  கொடுத்தாலும் கிடைக்காதிதுவென
நான்  சொல்ல, உன்  சிரிப்பில் மீண்டும்  மஞ்சள்  வெயில்

என் கண் மழை விழும்போது எதில் காப்பாய் ? - 2007

வான்மழை  விழுந்த  நாளில்
கை  கோர்த்து  ஆடி  களித்து
மழைத்துளிகள்  கீழே  வர
என்  கரங்களை  பற்றிக்கொண்டு
உள்ளங்கையில்  ஓர்  நீர்த்துளி  விழ
'நம்  காதல் இது , காத்து  வை ' என்றாய்
அம்மழை  நின்று  தெளிந்த  பின்னும்
சொல்லிற்க்கிணங்கி  நான்  அப்படியே  நிற்க,
கடமை  முடித்து  மறைந்த  மேகங்கள் போல்
சொன்ன  காதல் பொய்யென  நீ  சென்று விட்டாய்
இல்லாத  நீர்த்துளி  இன்றும்  காப்பாவனுக்கு  ஒன்று  சொல்
என்  கண் மழை  விழும்போது  எதில் காப்பாய் ?

கண்டேன் காதலை - 2007

காகித ஊடகத்தில்
கட்டங்கள் வகுத்துரைத்து
வானொலி, தொலைக்காட்சிகளில்
பன்மொழியில் தொகுத்துரைத்து
விண்வெளி கோளில் எல்லாம்
என் தேடல் பதிவு செய்தும்
கிடைக்காத காதல் தனை
கண்டெடுத்தேன் உன் விழியில்

இதயமா அல்லது பஞ்சு மிட்டாயா

என் கரம் பற்றி நீ முத்தமிட,
சட்டென கரைந்துருகி இதுதான் வாய்ப்பென
வெட்கமில்லாமல் உன்னுள் புகுந்து, பின்
என்னை கண்டு எள்ளி நகையாடும்
அதனை கண்டு நீயே கேட்டுச்சொல்
என் இதயமா அல்லது பஞ்சு மிட்டாயா அதுவென

உணர்ந்ததும் உணராததும் - 2007 and always

அறிந்தது போல், அறியாதன பல  பற்றியும்
அறிந்ததை, இதுவரை அறியாதன போலவும்
புரிந்ததை, மற்றோர்க்கு புரிய வைக்க முயன்று
வரி வரியாய், வனப்பாய் விவரித்து விட்டு,
மற்றோர் என் சொல் நன்குணர, நானோ இங்கு,
ஏன்? எதற்கு? என புரியாமல் இன்றும் வடிக்கின்றேன்,
மற்றுமோர் சொற்றொடர், மற்றோர் உணர, நான் மேலும் திணற

காற்றில் நானும் தவழ்ந்து வருவேன் - 2007

உன் பூவிரல் கொண்டு
தம்புரா தந்திகள் நீ வருட
நாணிய அவற்றின் சிரிப்பொலி
ஸ்வரங்களாய் உன் செவி அடைய
லயித்து ஒரு கணம் மெலிதாய்
ஒரு புன்னகை பூக்க கண்டு
அவற்றுடன் நானும்
ஒரு ஸ்வரமாய் ஒட்டிக்கொண்டு
உன் செவிக்குள் சென்று
உன் இதயம் தனை கவர
இன்று கொண்டு தினம் தினம்
காற்றில் நானும் தவழ்ந்து வருவேன்

Alive in my dreams - 2007

Evening's here, it will be soon night

Long day done, it's time to sleep tight

Mosquitos and bedbugs, are here to bite

Poor creatures, I pity their plight

 

Tonight when I sleep, what will I dream?

What will I wear, and what'll be world's theme?

Will I see my damsel? at her,finally will I beam?

Will she smile back? Or will her eyes spew steam?

 

Slowly as I glide, into my world of trance,

I feel like being in the beautiful streets of France

Damsel of my dreams, and I, now dance,

Imagination, if not life, has given me a chance

பெயர் இல்லை என்னிடம் - 2007

கல்லணைக்கும் படியாத
காட்டு நதியாய் ஓடியவனுக்கு
சொல் ஆணை இட்டு
சீராய் செல்ல வழி வகுத்தாய்
நன்றி!
மாடத்து மணிப்புறா ஒன்றிடம்
மடல் அனுப்ப, முயன்று முடியாமல்,
தென்றல் தூது கொண்டு,
உன் தொண்டினை நீ தொடர்ந்தாய்
நன்றி!

உன் ஒரு வரி கொண்டு,
புது முகவரிகள் பல காட்டி
சத்தமில்லாமல், சட்டென
ஒரு நாள், நீ விடை பெற
அன்று

கற்றிடும் கல்விகூடத்தின்
காட்சி திரை தனில்
வெற்றிடம் கண்ட
என் பெயர் வருந்தி
அக்கணமே,

காணாததை தேடி,
கிளம்பியது படி தாண்டி
கதிரவனை தேடியது
ஒரு மலராய் அது வேண்டி
இனி,

கவிதைகள் இங்கே, நான்
பல ஆயிரம் உரைத்தாலும்,
எண்ணங்கள் தினம் பல,
என்னுள் உதித்தாலும்
அந்தோ!

சொற்றொடர் எல்லாம்
அழகாய் அமைத்து முடித்து,
பின், அச்சில் அதை
சீராய் ஏற்றிவிட்டு
பின்

இந்த உலகிற்கு, ஏன்?
உனக்கும் கூறலாம் என்றால்
அதன் கீழ் இட, இன்று
பெயர் இல்லை என்னிடம்

ஓடி ஒளிவது ஏன்? - 2007

நான் உறங்கும்போது, அன்றாடம்
என்னுடன் ஓடி விளையாடும் நீ
நான் விழித்திருக்கும்போது எனைக்கண்டு
ஓடி ஒளிவது ஏன்?

அதிகாலை அரைத்தூக்கத்தில் - 2008

தாமதமாய் வருகிறேன் என
தினம் அலுவலகத்தில்
அதட்டும் அதிகாரிக்கு என்ன தெரியும்

அதிகாலை அரைத்தூக்கத்தில்
நீ என்னுடன் ஆடும் கண்ணாம்பூச்சி
ஆட்டத்தின் அழகு 

கொடுத்து வைத்தேனோ? - 2007

விலகி வந்தால்
எங்கே மறந்துவிடுவேனோ என
எண்ணி அஞ்சித்தான்
என் இதயத்தை கொடுத்து வைத்தேனோ?
உன்னிடம் நான்

காதலின் முன்னே - 2008

காதலின் முன்னே
நீயும் நானும் வேறல்ல
என சொல்லி, பின்
உதறி ஏன் சென்றாய்?
கொண்ட பின், காதல் பின் சென்றதோ?

பெயர் ஒன்று இன்று எனக்கு இல்லை - 2007

இந்த கவிச்செடிக்கு நீரூற்றி
பூத்த சொல் மலர் எல்லாம் ரசித்து
உன் முகம் தனை கதிரவனாய் தந்தவளே
உன் நிழற்படம் நீ அழிக்க
வெற்றிடம் கண்ட எந்தன் பெயர்
அப்படம் தனை காணாமல் தேடி
படி தாண்டி பறந்து விட்டது
எழுதி விட்டு அதன்கீழ் இட
பெயர் ஒன்று இன்று எனக்கு இல்லை

Don't Tell me again - 27/8/2015

If you see my smiling, all joy abound,
My cheeks so bright, lovely and sound,
My eyes, flowers in bloom, shining and bright,
The cloudless sky is just empty, lovely albeit,

It isn't as though, I am free of all strain,
All roads look clean, after the rain,
So my dear, don't tell me again,
"Blessed you are", you know not my pain.

Dear tears, dear tears - 27/8/2015

Oh! my dear, my dear dear tears,
Why do you forsake me? so I ask,
Along with all those that left thus far,
Did you too? Or my eyes, you made your cask.

When will you come? so I can no longer see,
So I can see, that, with me, you are still around,
When will you learn? that you are the one,
To glisten my cheeks, as though I am joy abound

I am waiting my dear, go, run amok,
You need to hurry, no one's stopping the clock,
And of you, this is all I ask,
Leave me for me, now, leave thy cask.

Here I am again, littering the internet with the same stuff once more

For the record, whatever I am going to end up posting is highly likely to be on another defunct blog of mine or a Facebook page of mine already. As change is the only thing constant and I only need a new container for my old gold every once in a while, I am starting this.

I thought it had to also start multiplying and so I am starting another blog.

Read my blog at your own risk!

And yeah, Optimus Prime rules!